วันศุกร์ที่ 16 พฤศจิกายน พ.ศ. 2561

ชีวประวัติพระสุนทรโวหาร (ภู่ ภู่เรือหงส์) ตำราดูเศษนารี ๑


ตำราดูเศษนารี

     ตำราดูเศษนารีนี้เป็นสำนวนกลอนของสุนทรภู่แน่นอนไม่มีผิดเลย   น่าจะแต่งต้ังแต่ยังหนุ่มแน่นอยู่ ตำราเดิมเป็นร้อยแก้วธรรมดา แต่ท่านเอามาแต่งเป็นคำกลอนขึ้นใหม่ ตำรานี้แพร่หลายอยู่ในบุรุษเพศ มักจะแอบคัดลอกกันมาอย่างปกปิด  ไม่เปิดเผยเหมือนตำราอื่นๆ  จึงมักมีสำนวนแตกต่างกันออกไป  พึ่งเคยเห็นพิมพ์เผยแพร่ในตำราพรหมชาติฉบับหลวงของโหรสำนักหลวงแห่งหนึ่งเมื่อไม่นานมานี้ แต่ข้าพเจ้าเคยพบตำรานี้มานานตั้งแต่ยังเป็นเด็ก  อ่านหนังสือออกก็พบตำรานี้แล้ว
     สำนวนนี้เป็นสำนวนที่ชำระแล้ว  คิดว่าน่าจะถูกต้องที่สุด  ถ้าท่านผู้ใดเห็นว่าหยาบคายก็โปรดให้อภัยด้วย  อันที่จริงตำรานี้ท่านมุ่งถึงคุณภาพและอุปนิสัยตลอดจนวาสนาของนารี  มากกว่าจะมุ่งเอาเรื่องรูปลักษณะภายนอก สุดแต่ท่านจะพิจารณา  นำมาลงไว้เพื่อแสดงว่านักกวีนั้นมักจะแต่งตำราโหรเป็นวรรณคดีคำกลอนไว้มากมาย ท่านเรียกว่า วรรณคดีโหราศาสตร์
     ตำราดูเศษนารีคำกลอนนี้ไม่มีหลักฐานว่าเป็นบทกวีของสุนทรภู่ก็จริงอยู่ แต่สำนวนกลอนแปดที่ใช่คำแปดคำ และมีสัมผัสในแพรวอย่างนี้  เป็นสำนวนกลอนสุนทรภู่ ไม่ใชยุคก่อนสุนทรภู่เป็นแน่นอน ท่านแต่งเรื่องลี้ลับลามก แต่ฟังได้ไม่หยาบคายเลย  แม้ว่าสตรีได้อ่านได้สบายใจ เป็นแต่ว่าต่อไปก็ต้องปกปิดในเดือนปีเกิด เหมือนสตรีชาวฝรั่งที่เขาไม่นิยมเปิดเผยวันเดือนปีเกิดนั่นแหละครับ

วันศุกร์ที่ 9 พฤศจิกายน พ.ศ. 2561

ชีวประวัติพระสุนทรโวหาร (ภู่ ภู่เรือหงส์) ตอน ตำราดูอัฎกาลคำกลอน ของพระสุนทรโวหาร (ภู่)


ตำราดูยามอัฎกาลคำกลอน
ของ พระสุนทรโวหาร (ภู่ )

     วันอาทิตย์กลางวัน

     สุริชะแดดอุนอ่อน                             เมื่อวานรเนรคุณลิงรุ่นจิ๋ว
เห็นรังนกกระจาบรายอยู่ปลายนิ้ว  ก็ไพล่พลิ้วอาศัยอยู่ในรัง(๖.๐๐-๗.๓๐)
      ศุกรสิงไพรใจโกหก                   ลวงให้หลงรักใคร่เหมือนใจหวัง
จนปักษีมีไข่มิได้ระวัง               เพราะเชื่อฟังลมลิงไม่กริ่งใจ(๗.๓๑-๙.๐๐)
     พุธะลิงป่าอุลามก                  เห็นไข่นกนึกหมายน้ำลายไหล
จับขึ้นจูบลูบคลำแล้วกำไว้    อยากจะใคร่ได้กินแลบลิ้นเลีย(๙.๐๑-๑๐.๓๐)
     จันเทาเอาไข่เข้าใส่ปาก   กระโดดจากต้นงิ้วพลิ้วไปเสีย
แล้วซ่อนตัวกลัววิหกนกตัวเมีย เอาทรายเกลี่ยกลบไข่เสีย                                                                     ให้ลับ(๑๐.๓๑-๑๒.๐๐)
     เสารี สกุณีไม่เห็นไข่            ก็สงสัยลิงจุ่นหมุนไปจับ
พบลิงไพรถามไถ่ก็ไม่รั  โต้เถียงกับนกกระจาบก็หยาบ                                                               คาย(๑๐.๓๑-๑๕.๐๐)                                                               

ชีวประวัติพระสุนทรโวหาร (ภู่ ภู่เรือหงส์) ตอน ตำราดูเศษนารี ๒


ตำราดูเศษนารี

                                                          ๐แถลงลักษณ์คัมภีร์นารีโหร
เป็นตำรับลับลี้เป็นที่โลน                    ทายแล้วโดนเหมือนว่าตำราครู
ในลักษณะที่จะทรงกำหนด                ทายถูกหมดไม่พ้นทุกคนผู้
จะโคกขาวยาวใหญ่เท่าใดดู               ก็คงรู้เที่ยงแท้แน่แก่ใจ
๐ เศษหนึ่งตำราท่านว่ามี                    รูปโยนีเท่าใบพูลไม่สู้ใหญ่
หนทางเข้านั้นขยับจะคับไป                ขนก็ไม่มีรกปกแคมรู
๐ ทำนายว่าอาภัพอัปภาค                   แต่ขันหมากก็ไม่จนคนไม่สู้
ราคะแรงนักหนาตำราครู                     มักหาคู่เอาเองไม่เกรงใคร
 ๐เศษสองทำนายบรรยายว่า            โตเท่าฝ่ามือกางอย่างใหญ่ใหญ่ 
ทั้งโลมาก็ดกรกกระไร                      เนื่องขึ้นไปจนบนหนอกดูออกดำ 
ทำนายว่าอาภัพอัปลักษณ์                ทั้งยศศักดิ์เสื่อมทรามแม่งามขำ
ทรัพย์สมบัติต้องหาอุตส่าห์ทำ   เงินทองทำกว่าจะได้เหงี่อไหลเซาะ 
๐เศษสามทำนายทายทักไว้       ว่าโตใหญ่ขาวโศกดูโหมกเหมาะ
ที่ร่องทางจะทำก็จำเพาะ          พอเหมาะเจาะไม่สู้กว้างเป็นอย่างดี
อันโลมามีอยู่ไม่สู้มาก                เว้นแต่หากดำสนิทดูมิดหมี
แม้นชายใดได้ร่วมรักภัคคินี        ต้องคลุกคลีเคล้าเคล้นเล่นร่ำไป
๐ เศษสี่ตำราท่านว่าถ่อย           เหมือนกาบหอยแมลงภู่ไม่สู้ใหญ่
ประการหนึ่งถ้าจะอุปไมย         พิเคราะห์ไปแล้วก็สืบเหมือนกีบกวาง
ทั้งโลมาดกดำดูรกเรี้ยว           หนทางเที่ยวทำเลลึกดูกว้างขวาง
ถึงมีคู่คู่คิดนอกจิตนาง             มักจะร้างแรมสนุกไปทุกคราว 
 ๐ เศษห้าว่าโคกกระเปาะเหลาะ เหมือนตาลเฉาะน่าดูสองพูขาว
พอสมกายสมกันไม่สั้นยาว   ไม่ห่างหาวเห็นสนิทมิดชิดีดี
   ๐ โลมามีรำไรไม่สู้ดก          ด้วยเศษตกเบญจเศษประเสริฐศรี
เป็นมหาสิทธิโชคโฉลกดี        ทรัพย์สินมีมากครันด้วยปัญญาฯ
     ๐เศษหกโคกขาวยาวสลวย เหมือนกาบกล้วยตานีดีนักหนา
ทั้งโตยาวขาวล้วนยวนวิญญาณ์  เส้นโลมาาละเอียดละออดูพอควร
     ๐ เมื่อรุ่นสาวมีทุกข์ไม่สุขแท้ ต่อเมื่อแก่จึงจักวายหายกำสรวญ
สุขสมบัติบริบูรณ์ประมูลมวล    ประเสริฐส่วนเศษโชคโฉลกงาม ฯ
     ๐ เศษเจ็ดเท็จถ่อยเหมือนหอยโข่ง กะเปาะโป่งติดตัวชั่วส่ำสาม
ตัณหามากราคะจัดกำดัดกาม       มักทำตามใจตัวไม่กลัวใคร
 ทิ้งก้าวร้าวห้าวหาญในการโลกย์ สาระโกกเกเรเถลไถล
น้ำจิตรรักนักเลงโทงเทงไป          มีผัวได้พึ่งพาแต่สามี
ลำพังตัวแล้วต้องเที่ยวช่องแช่ง ไม่เป็นแหล่งเป็นหลักสิ้นศักดิ์ศรี
แม้ชายใดได้ร่วมประเวณี          ก็เป็นที่มัวหมองเหมือนต้องไฟ ฯ
     ๐ เศษสูญนูนโหนกเป็นโคกเค้า เหมือนน้ำเต้าผ่าแล่งแถลงไข
โลมารายริมรอบตามขอบไป     ที่ลานใหญ่มีบ้างแต่บางเบา
น่าสงวนควรสนองประคองคู่     เป็นคนรู้จักเจียมเสงื่ยมเหงา
มักชิงชังสิ่งชั่วไม่มัวเมา            กอปรด้วยเชาวน์ปรีชาปัญญายง
ใจไม่พาลแต่อาการเมื่อเพ่งพิศ  เจือนักเลงอยู่สักนิดน่าพิศวง
ตำหรับท้าตำราทายที่หมายตรง  ใช่จะลงเลขผิดประดิษฐ์เดา
ผู้จะเรียนเที่ยงทำจำสังเกต         ประกอบเศษนารีดังนี้เข้า
เอาวันเดือนปีเกิดกำเนิดเนา       บวกกันเข้าเจ็ดลบหักกลบกัน
เอาสามคูณแปดหารการสำเร็จ   ย่อมเผด็จรู้จบภพสวรรค์
ทำนายตามเศษเห็นเป็นสำคัญ   ตำรับอันลับมิดปกปิดเอยฯ 
     
ู